Παρέμβαση στο Αλβανικό προξενείο για την Βόρειο Ήπειρο! – ΒΙΝΤΕΟ

Η 17η Φεβρουαρίου αποτελεί ίσως την συμβολικότερη ημέρα για τον Βορειοηπειρωτικό αγώνα. Ήταν απόγευμα εκείνης της ημέρας, το 1914, όταν πάνω από 2000 υπερήφανοι Έλληνες Βορειοηπειρώτες, έχοντας επικεφαλής τον προσωρινό πρόεδρο Γεώργιο Ζωγράφο και τα μέλη της Πανηπειρωτικής Συνελεύσεως, κήρυξαν επίσημα την Ανεξαρτησία ολόκληρης της Βορείου Ηπείρου, στο Αργυρόκαστρο. Στη μεγάλη τούτη ώρα ο Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως Βασίλειος, γεμάτος συγκίνηση μίλησε στα πλήθη: «Αδελφοί Ηπειρώτες, η Ήπειρος έχοντας την ελπίδα της στο Θεό και στηριγμένη στη δύναμη των παιδιών της και στη βοήθεια όλου του Ελληνισμού, με αρχηγό τον Γεώργιο Ζωγράφο ρίχνεται στον αγώνα κι ανυψώνει, σαν σημαία της αυτονομίας, την παλιά βυζαντινή σημαία […] Η Ήπειρος είναι αποφασισμένη να την διατηρήσει απρόσβλητη και μόνο αν θα πατήσουν στο πτώμα και του τελευταίου Ηπειρώτη, θα μπορέσουν οι εχθροί ν’ απλώσουν πάνω της βέβηλο χέρι. Ηπειρώτες, εμπρός για την πίστη και την Πατρίδα! Ζήτω η ανεξάρτητη Ήπειρος!».

Την επόμενη, στις 18 Φεβρουαρίου, η κυβέρνηση της αυτόνομης Ηπείρου κυκλοφορεί την εξής προκήρυξη, με την οποία προσκαλεί όλους τους Ηπειρώτες να δώσουν το παρών στον μεγάλο αγώνα: «Ηπειρώτες, […] Η απόφαση για την «αυτόνομη πολιτεία της Βορείου Ηπείρου» πάρθηκε, γιατί η πατρίδα μας κινδυνεύει… Μας αποσπούν απ’ την αγκαλιά της μητέρας μας Ελλάδας. Μας αρνούνται την αυτοδιοίκηση στο αλβανικό κράτος. Μας αρνούνται ακόμα και τις εγγυήσεις, που θα μας περιφρουρούσαν τη ζωή, τη θρησκεία, την περιουσία, την εθνική μας ύπαρξη […] Γι’ αυτούς τους λόγους κυρύσσει η Βόρειος Ήπειρος την ανεξαρτησία της και προσκαλεί τους πολίτες της, με κάθε θυσία, να υπερασπίσουν την ακεραιότητα του εδάφους και τις ελευθερίες της εναντίον κάθε προσβολής…».

Μεσολάβησαν πάρα πολλά γεγονότα από τότε, αλλά το δυστύχημα είναι ότι περισσότερο από έναν αιώνα μετά, άλλη μια αλύτρωτη Πατρίδα παραμένει λησμονημένη από τους ελληνόφωνους πολιτικάντηδες της δημοκρατίας και τον αποχαυνωμένο λαό. Στον αντίποδα όμως βρίσκονται οι Έλληνες Εθνικιστές της Χρυσής Αυγής, οι οποίοι δεν ξεχνούν και αγωνίζονται! Ανήμερα της επετείου, κλιμάκιο του Μετώπου Νεολαίας πραγματοποίησε ακτιβιστική παρέμβαση στο κτήριο αλβανικής πρεσβείας στην Θεσσαλονίκη.

Απτόητοι από την ισχυρή αστυνομική παρουσία, οι Συναγωνιστές ανήρτησαν γιγαντό-πανό ύψους δύο ορόφων μπροστά στην είσοδο του προξενείου. Χιλιάδες προκηρύξεις με συνθήματα υπέρ της απελευθέρωσης της Βορείου Ηπείρου από τα τυραννικά δεσμά του αλβανικού κράτους, γέμισαν τον προαύλιο χώρο του πολυσύχναστου εμπορικού συγκροτήματος.

Πριν περάσει πολύ ώρα και η αστυνομία του Μητσοτάκη έσπευσε να «προστατεύσει» το προξενείο των δυναστών της Βορείου Ηπείρου. Η «φρουρά» του Αμερικανού και του Αλβανικού προξενείου παλεύοντας με τα κάγκελα κατάσχεσε τα «εργαλεία του εγκλήματος», όμως ήταν πολύ αργά. Η δράση του Μετώπου Νεολαίας είχε ήδη στεφθεί με επιτυχία καθώς πλήθος κόσμου έχει δει το μήνυμα και τα τηλέφωνα από τα «ανώτερα κλιμάκια» άρχισαν να πέφτουν βροχή.

Ως αποτέλεσμα 6 νεαροί Χρυσαυγίτες προσήχθησαν αδικαιολόγητα και κρατήθηκαν επί ώρες στο υπόγειο της Γενικής Αστυνομικής Διεύθυνσης Θεσσαλονίκης! Οι Συναγωνιστές αντιμετώπισαν φυσικά το γελοίο σόου εκφοβισμού με υπερήφανα χαμόγελα που δεν έπαψαν να προκαλούν εμφανή δυσφορία στους πιο… οξύθυμους εκ των οργάνων της κυβέρνησης.

Η πολιτική υποτέλειας της Νέας Δημοκρατίας (όπως και του συνόλου της μεταπολίτευσης) προς τον ξένο παράγοντα και της υποχωρητικότητας απέναντι σε προτεκτοράτα του τουρκικού επεκτατισμού, όπως είναι η Αλβανία, έχει διαποτίσει όλο τον κρατικό μηχανισμό καταντώντας ακόμα και την ΕΛ.ΑΣ ένα μίζερο υποχείριο της.

Η Χρυσή Αυγή συνεχίζει τον αγώνα υπέρ του αλύτρωτου Ελληνισμού με το βλέμμα πάντα προς το θρυλικό όραμα της Μεγάλης Ιδέας. Η πολλάκις προδομένη από το ένοχο πολιτικό σύστημα Βόρειος Ήπειρος, ζει μέσα από τις θυσίες του ενδόξου Ελληνικού στρατού που την απελευθέρωσε τρεις(!) φορές στο πολεμικό πεδίο, των ηρώων ανταρτών του Μετώπου Απελευθερώσεως Βορείου Ηπείρου, του Εθνομάρτυρα Κωνσταντίνου Κατσίφα και χιλιάδων ακόμα αφανών και επιφανών μαχητών!

Σαν έρθει η μέρα του Φλεβάρη
του σκλάβου η Δόξα ξαναζεί
κι όλα τ’ αστέρια βουρκωμένα
παρακαλούν γι’ αυτή τη γη!