Πράσινη Πτέρυγα: καθαρισμός του μνημείου των Θερμοπυλών

“Τιμή και Δόξα σε όσους όρισαν στην Ζωή τους να φυλάνε Θερμοπύλες”

Αυτός ο στίχος του μεγάλου μας ποιητή, Κωνσταντίνου Καβάφη, έχει χρησιμοποιηθεί άπειρες φορές για πάρα πολλούς λόγους. Στο παρόν κείμενο η αναφορά γίνεται θέλοντας να καταδείξουμε ένα σημαντικό σύγχρονο πρόβλημα. Καθώς περνούν τα χρόνια η χώρα μας μετατρέπεται σε έναν τεράστιο σκουπιδότοπο όπου κανείς δεν νοιάζεται για τίποτα πέρα από τον εαυτό του. Δεν υπάρχει κανένας σεβασμός για την χλωρίδα, την πανίδα, για ιδιωτικά και δημόσια κτίρια, για πάρκα, πλατείες, ούτε καν για τους Συμπατριώτες μας.

Ας μη γινόμαστε όμως μηδενιστές!

Υπάρχουν κάποιοι που νοιάζονται και που το δείχνουν τόσο με τα λόγια τους όσο και με τις πράξεις τους, σε κάθε ευκαιρία και με κάθε τρόπο, κι αυτοί δεν είναι άλλοι από τους Εθνικιστές της Χρυσής Αυγής!

Περνώντας σήμερα από το επιβλητικό μνημείο των Θερμοπυλών η εικόνα που αντικρίσαμε ήταν αποκαρδιωτική. Παρότι ο χώρος που βρίσκεται το μνημείο καθαρίζεται σχετικά συχνά, υπήρχαν σκουπίδια πάνω στους θάμνους, πεταμένες παιδικές παντόφλες, τενεκεδάκια από αναψυκτικά και κουτιά με ξινισμένα, μισοφαγωμένα γεύματα δίπλα στην πηγή του Λεωνίδα μπροστά από το μνημείο. Λίγο πιο κάτω, από την απέναντι πλευρά του δρόμου, εκεί όπου αναβλύζουν οι περίφημες ιαματικές πηγές των Θερμοπυλών, υπήρχαν πλαστικά μπουκάλια, χάρτινα ποτήρια, πεταμένα μονά παπούτσια, σπασμένα cd, δοχεία φαγητού, νάυλον σακούλες και τόσα άλλα.

Θεωρήσαμε Χρέος μας να πάρουμε από μια σακούλα και να συγκεντρώσουμε όσα περισσότερα σκουπίδια μπορούσαμε να εντοπίσουμε.

Άξιοι όσοι φύλαξαν τις Θερμοπύλες ! Αθάνατη η Μνήμη τους !

Είναι όμως Χρέος δικό μας να διαφυλάξουμε την Ιστορική τους Μνήμη και να μην αφήσουμε να θαφτεί μέσα στην σκουπιδίλα του σύγχρονου κόσμου. Ευχή όλων μας : να βρίσκεται πάντοτε ένας Χρυσαυγίτης πλάι σε κάθε μνημείο της ελληνικής Γης ! Ίσως αυτή να είναι η απάντηση στην υποβάθμιση και την αθλιότητα του σήμερα…