Ν.Γ. Μιχαλολιάκος – 22 χρόνια μετά πιο επίκαιρος από ποτέ!
Ήταν στην δύση της προηγούμενης χιλιετίας, όταν το Κίνημα μας αντιμετώπισε (και τότε) μια καθεστωτική επίθεση παραπληροφόρησης με μανδύα νομικό, ανάλογη μεν των τότε δυνάμεων μας αλλά όχι πολύ διαφορετική από την σημερινή. Και τότε σύσσωμο το πολιτικό κατεστημένο, θορυβημένο από την Εθνική δράση της Χρυσής Αυγής, ζητούσε την δίωξη μας.
Και τότε τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης παραπληροφορούσαν συντονισμένα τον λαό, διαδίδοντας ότι δήθεν τέθηκε η Χρυσή Αυγή εκτός νόμου. Και τότε οι διάφοροι θλιβεροί πατριδοκάπηλοι, επίδοξοι πολιτευτάδες, ονειρεύονταν καριέρες στις πλάτες των Χρυσαυγιτών. Τότε όμως, δεν υπολόγισε το καθεστώς την επιμονή και την Πίστη του Αρχηγού μας. Απτόητος απέναντι στην αντιχρυσαυγίτικη υστερία, συνέχισε τον Αγώνα οδηγώντας τις δεκαετίες που ακολούθησαν όλο και περισσότερους Εθνικιστές σε μάχες νικηφόρες για το Έθνος και την Ιδέα μας!
Μέσα σε αυτό το κλίμα δεν έπαψε ούτε τότε να πραγματοποιείται η μεγάλη πορεία Τιμής για τους Ήρωες των Ιμίων! Ως απολογισμός δημοσιεύτηκε το 2001 στο περιοδικό “ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ”, με αριθμό τεύχους 101, το παρακάτω κείμενο. Ας αποτελέσει αυτή η αναδημοσίευση ένα μικρό μάθημα Κινηματικής ιστορίας για τους νεότερους φίλους αλλά και ένα διαχρονικό μήνυμα από το παρελθόν για τους εχθρούς:
του Ν.Γ. Μιχαλολιάκου,
Τον Ιούνιο του 1998 μία μεγάλη σκευωρία σηκώθηκε εις βάρος του Κινήματός μας. Με πρωτοσέλιδους τίτλους, οι εφημερίδες τόσο της αριστερά, όσο και κάποιες της δεξιάς, πληροφορούσαν το κοινό πως η Χρυσή Αυγή έχει τεθεί εκτός νόμου! Μιλούσαν για καταζητούμενους και πίστευαν πως με τα ψέματα είναι δυνατόν να σταματήσει μια προσπάθεια που στηρίζεται στην Πίστη, στη Μεγάλη Ιδέα του Έθνους και της κοινωνικής δικαιοσύνης. Μαζί με τους «προοδευτικούς» επιχαίρονταν ιδιαιτέρως και κάποιοι «εθνικοπατριώτες», που υπέθεταν ότι με το διωγμό της Χρυσής Αυγής ανοίγει ο δρόμος γι’ αυτούς. Δεν μπόρεσαν και δεν μπορούν να αντιληφθούν ότι η μοίρα των μετρίων είναι πάντοτε το μηδέν ακόμη και αν απομένουν οι τελευταίοι άνθρωποι επί της γης!
Τριάντα ολόκληρους μήνες μετά από τα γεγονότα εκείνα η Χρυσή Αυγή απεφάσισε να διοργανώσει και πάλι για 5η συνεχή χρονιά την ανοικτή συγκέντρωση – πορεία σαν ένδειξη Τιμής και Μνήμης για τους τρεις Γενναίους Αξιωματικούς του Πολεμικού Ναυτικού, που έπεσαν πάνω από την βραχονησίδα Ίμια, αλλά και για τον Τάσο Ισαάκ και τον Σολωμό Σολωμού, τα δύο Ελληνόπουλα από την Κύπρο, που έχυσαν το Αίμα Τους στην πράσινη γραμμή. Ήταν μια πρόκληση η συγκέντρωση της 3ης Φεβρουαρίου 2001, αφού αυτή τη χρονιά περισσότερο από κάθε άλλη φορά ήμασταν όχι μόνο μόνοι, αλλά και ΕΝΑΝΤΙΩΝ ΟΛΩΝ, όλων όσων καπηλευόμενοι τον εθνικισμό και τον πατριωτισμό παριστάνουν τους υπερασπιστές της Πατρίδος. Η εμπειρία μας μέσα σε αυτούς τους 30 μήνες των διώξεων, διώξεων που συνεχίζονται, μας οδήγησε στο συμπέρασμα ότι δεν έχουμε να περιμένουμε τίποτε από όλους αυτούς. Ακόμη, καταλήξαμε στο ότι αυτό που κυρίως απαιτείται σήμερα είναι περισσότερη ουσιαστικά πολιτική δράση (που δεν έχει κατ ‘ ανάγκη ψηφοσυλλεκτικό και εκλογικό χαρακτήρα) και περισσότερη ιδεολογική δουλειά. Η εκστρατεία μας έχει αποδώσει αρκετούς καρπούς. Τα γραφεία της Χρυσής Αυγής είναι γεμάτα από νέα παιδιά, που περιμένουν από εμάς να τους οδηγήσουμε στον Αγώνα τον Καλό. Νέα περιοδικά εκδίδονται, βιβλία, διαλέξεις, επιμορφωτικές διαδικασίες λαβαίνουν χώρα. Στο διαδίκτυο ηλεκτρονική μας σελίδα έχει δεχθεί μέσα σε ενάμιση μόνο χρόνο περισσότερες από 42.000 επισκέψεις! Πυρήνες της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ σήμερα υπάρχουν στη Θράκη, στην Βόρεια Ήπειρο, στην Κύπρο και στην Ομογένεια.
Όλα αυτά μέσα σε μια Ελλάδα που παραπαίει, που βυθίζεται κάθε μέρα όλο και περισσότερο στο έγκλημα, στην απαξία, στη διαφθορά. Σε μια Ελλάδα άβουλη που κατευθύνεται με «προοδευτική» χούντα, που ελέγχει ασφυκτικά τηλεοπτικούς σταθμούς, εφημερίδες, ραδιόφωνα. Σε μια Ελλάδα με 2 σχεδόν εκατομμύρια λαθρομετανάστες και με το λαό της βαθύτατα απογοητευμένο από όσα συμβαίνουν γύρω του. Με την εθνική μειοδοσία σε όλα τα μεγάλα ζητήματα της Πατρίδος μας παρούσα και μια αντιπολίτευση που κατ’ ουσίαν στηρίζει τις επιλογές της «εκσυγχρονιστικής σέκτας», που νέμεται την εξουσία. Απέναντι σε όλα αυτά εμείς οι Χρυσαυγίτες παραμένουμε όρθιοι, όρθιοι και ελεύθεροι και για να αγωνιστούμε για τα ιδανικά μας, για να καταγγείλουμε τους μηχανισμούς του παρακράτους, που προστατεύουν τους ανθέλληνες, τους παρείσακτους και τους εγκληματίες και καταδιώκουν τους Εθνικιστές και τους Πατριώτες είτε με δίκες, είτε με τη χλεύη, που σαν χολή εκτοξεύουν από τα πολύχρωμα κανάλια των συνεταίρων τους μεγαλοεργολάβων. Όρθιοι και Ελεύθεροι να ενημερώσουμε και να διαφωτίσουμε τον λαό μας και προπαντός τους νέους, που είναι το μέλλον του Έθνους μας. Να μιλήσουμε για την νέα… κρατική ιδεολογία, που λέγεται ελληνοτουρκική «φιλία» και που θέλει να διαγράψουν την Ιστορία, να διαγράψουμε τις πρόσφατε μνήμες του λαού μας και να σκύψουμε με ταπεινότητα το κεφάλι στην «παγκοσμιοποίηση», που θέλουν την Τουρκία χωροφύλακα του μεγάλου αφέντη στην περιοχή μας και την Ελλάδα επαρχία της. Μια κρατική ιδεολογία, που αγκαλιάζει όλους τους πολιτικούς χώρους από άκρα δεξιά μέχρι άκρα αριστερά και που για χάρη της δαπανώνται δισεκατομμύρια τόσο για προπαγάνδα, όσο και για εξαγορά ψυχών και συνειδήσεων!
Η συγκέντρωση της 3ης Φεβρουαρίου 2001 ήταν ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΝΙΚΗ. Όμως, δεν πρέπει να λησμονούμε και εκείνα τα λόγια: «Διαγράψτε από τα λάβαρά μας την λέξη Νίκη. Για εμάς δεν υπάρχει Νίκη, παρά μόνο συνεχής Αγώνας».
Μην απατάστε Συναγωνιστές και Συναγωνίστριες, τίποτε δεν τελείωσε, τίποτε δεν κρίθηκε, τίποτε δεν είναι εύκολο. Ο μεγάλος εχθρός είναι η παγκόσμια τυραννία, που αποκαλούν «παγκοσμιοποίηση». Αυτός είναι ο κυριότερος εχθρός μας και προς αυτήν την κατεύθυνση επιβάλλεται να στοχεύουν και οι αντιπαλότητές μας, αλλά και οι συμμαχίες μας.
