Σχετικά με την λογοκρισία στα Social Media
Πολλοί νεαροί φίλοι εξέφρασαν την απορία τους σχετικά με το τι απέγινε η σελίδα του Μετώπου Νεολαίας Θεσσαλονίκης που είχαμε ανακοινώσει πρόσφατα στο Facebook. Όπως πολλές φορές στο παρελθόν έτσι και αυτή τη φορά η σελίδα διεγράφη από την πλατφόρμα μόλις εντός ολίγων ημερών ενώ είχε ραγδαία αυξανόμενη απήχηση χάρη στο πρωτότυπο περιεχόμενο της. Το ίδιο συνέβη μέχρι τώρα σε 3 κανάλια στο YouTube, 6 σελίδες στο Instagram και 7 προηγούμενες σελίδες στο Facebook που αναρτούσαν περιεχόμενο δράσεων μας. Γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι η γενικότερη ισχνή παρουσία μας στα social media οφείλεται αποκλειστικά στην συστηματική φίμωση που αντιμετωπίζουμε εδώ και χρόνια όλο και εντονότερα.
Ίσως πολλοί αναρωτηθούν πως είναι δυνατόν να συμβαίνει κάτι τέτοιο όταν τα ίδια μέσα είναι γεμάτα με πλήθος κατ’ επίφαση ή (σπανιότερα) ειλικρινώς πατριωτικών και εθνικιστικών σελίδων. Η απάντηση είναι τόσο απλή όσο και θλιβερή: οι μανιώδεις λογοκριτές μας προφανώς γνωρίζουν τι αποτελεί πραγματική απειλή για τις ιδεοληψίες τους και τι όχι. Όσο οι Εθνικές Ιδέες δεν εκφράζονται παρά μόνο “αυτόνομα” και ανοργάνωτα, χωρίς να σχηματίζουν μια πραγματικά ανατρεπτική δύναμη, αυτές οι φωνές λίγο έως πολύ γίνονται ανεκτές (ή ακόμα προωθούνται) ώστε να προσφέρουν μια ψευδαίσθηση ελευθεροστομίας για την οποία δυστυχώς πολλοί αγνοί συμπατριώτες μας έχουν πειστεί. Όταν όμως ο πατριωτισμός γίνεται εθνικιστική δράση με οργάνωση και μακροπρόθεσμο όρμα (όχι ευκαιριακή εκτόνωση) όπως μέσα από τις τάξεις της Νεολαίας του Εθνικιστικού Κινήματος τότε είναι που κάποιοι κρίνουν πως πρέπει να φιμωθεί με κάθε τρόπο για να εξασφαλιστεί ο περιορισμός αυτής της πραγματικής απειλής για το προδοτικό κατεστημένο.
Καλούμε λοιπόν όλους τους φίλους που μας παρακολουθούν μέσω του διαδικτύου να αποτινάξουν τους όποιους δισταγμούς και να επικοινωνήσουν μαζί μας προκειμένου να συμμετάσχουν ενεργά στον αγώνα μας με πυρήνες δράσης σε όλη την Θεσσαλονίκη αλλά και την Μακεδονία ευρύτερα. Σε αντίθεση με τους υβριστές και πολέμιους μας δεν έχουμε την πολυτέλεια να περιοριζόμαστε στο διαδίκτυο.
