Καθαρισμός στο ποτάμι της Στενής

Την Κυριακή 9/9 στις 8 πμ, όταν οι περισσότεροι κοιμούνται, η ομάδα περιβάλλοντος της Τ.Ο. Εύβοιας-Βοιωτίας ξεκίνησε από τα γραφεία στη Χαλκίδα για το ποτάμι της Στενής. Σε προηγούμενη επίσκεψή μας, διαπιστώσαμε ότι το εκπληκτικής ομορφιάς τοπίο, που σε ένα εθνικό κράτος θα ήταν οικολογικά αξιοποιημένο, ήταν γεμάτο σκουπίδια κάθε είδους. 

Βαθιά στεναχωρημένοι από την κατάσταση που αντικρύσαμε, αναζητήσαμε τα αίτιά της και αποφασίσαμε ν’ αναλάβουμε οι ίδιοι την πρωτοβουλία που δεν ελάμβανε καμία αρμόδια δημοτική ή κρατική αρχή, παρά τις επί μάκρον καταγγελίες εκδρομέων και κατοίκων. Ελπίζουμε ότι δεν θα βρεθούμε κατηγορούμενοι για …αντιποίηση αρχής, επειδή κάναμε αυτό που έπρεπε να κάνουν υπηρεσίες του δήμου και του κράτους, αλλά δεν θα εκπλαγούμε αν συμβεί με τέτοιο πανικό που έχει καταλάβει το σύστημα.

Επιλέξαμε να επικεντρωθούμε σε μια επιβαρυμένη περιοχή περίπου ενός χιλιομέτρου, από τη βρύση πριν τη Στενή μέχρι τη γέφυρα εισόδου στο χωριό, όπου το ποτάμι σχεδόν εφάπτεται με τον κεντρικό οδικό άξονα, με μοναπάτια που κατεβαίνουν εύκολα μέχρι την κοίτη του και πολλά σημεία εύκολης στάσης αυτοκινήτων.

Κοντά και πίσω από την βρύση βρίσκεται ένας από τους μικρούς καταρράκτες του ποταμού, ιδιαιτέρου κάλλους – και ιδιαίτερου όγκου σκουπιδιών στην όχθη του. Για να καθαρίσει εντελώς το συγκεκριμένο σημείο από την ασέβεια των ανθρώπων, δυστυχώς απαιτείται γερανοφόρο όχημα που δεν διαθέτουμε. Κάναμε το καλύτερο που μπορούσαμε.
Η ποικιλία των μεγάλων απορριμάτων που συλλέξαμε αποδεικνύει ότι η κύρια ευθύνη για την κατάσταση ανήκει σε κατοίκους ή διερχόμενους ρομά και όχι σε εκδρομείς: Καρέκλες, χαλιά, μουσαμάδες, καφάσια, σακιά, αλλά και τηγάνια και κατσαρόλες και λοιπά είδη “ημιυπαίθριου νοικοκυριού”.  

Είχαμε ζητήσει από το Δήμο να διαθέσει ένα όχημα για την αποκομιδή των απορριμάτων που θα συγκεντρώναμε, αλλά δεν υπήρξε ανταπόκριση. Ούτε καν για προσπάθεια ανεύρεσης ενός αγροτικού αυτοκινήτου ιδιώτη, όπως προτείναμε ως λύση ανάγκης.  

Αμφισβητώντας την ύπαρξη αποκομιδής από τον χώρο της βρύσης, αποφασίσαμε να μεταφέρουμε με ιδία μέσα τα συλλεχθένα σκουπίδια στο χωριό, ώστε να μην ξανακαταλήξουν στο ποτάμι – αλλά και να ευαισθητοποιηθούν, ίσως, οι κάτοικοι λίγο περισσότερο.

Φορτώσαμε τις γεμάτες σακούλες και τα μεγάλα απορρίματα στα αυτοκίνητά μας και συνεχίσαμε πεζοί, μέχρι το επόμενο σημείο καθόδου στο ποτάμι, καθαρίζοντας παράλληλα και τις πλευρές του δρόμου.

Ενθουσιώδη κορναρίσματα και συγχαρητήρια από τα πολλά διερχόμενα αυτοκίνητα, αλλά και από διάφορους που …βόλταραν, μας συνόδευσαν στη διαδρομή.

Τα περισσότερα σκουπίδια που συλλέξαμε εδώ ήταν ακριβώς από διερχόμενα αυτοκίνητα: Κυπελάκια καφέ, πακέτα τσιγάρων, χαρτοπετσέτες, μπουκάλια και σακούλες. Τουλάχιστον, κανείς δεν σκέφτηκε καν να πετάξει οτιδήποτε κατά την παρουσία μας.

Στο επόμενο σημείο που ξανακατεβήκαμε στο ποτάμι, συναντήσαμε άλλη μια “μικροχωματερή”, διασκορπισμένη ανάμεσα σε οργιώδη βλάστηση και τρεχούμενα νερά:

Εδώ βρήκαμε ρούχα, μουσαμάδες, σακιά και “ψαρέψαμε” ακόμη περισσότερες καρέκλες, μα και λάστιχα ποτίσματος. Ευρέθη μέχρι και το υπόλειμα ενός …στεφάνου “εις μνήμην” κάποιου! Ο ευρών δήλωσε ότι αυτό θα τοποθετηθεί στην κορυφή του σωρού, εις μνήμην όλων των αντικειμένων που χρησιμοποιήθηκαν ευχαρώς και πετάχθηκαν ευτελώς στα τοπία της πατρίδας μας.

Κάθε χώρος των αυτοκινήτων μας γέμισε σε αυτή τη στάση και, αποφασισμένοι να μην αφήσουμε τίποτα πίσω, κουβαλήσαμε τα υπόλοιπα πεζοί μέχρι το τελευταίο σημείο παρέμβασής μας, στην είσοδο της Στενής.

Η γέφυρα στην είσοδο του χωριού είναι ένα εύκολο σημείο απόρριψης των σκουπιδιών για κάποιους ελαφρόμυαλους, ανίκανους να εκτιμήσουν και αγνώμονες για την ομορφιά που έχουν την ευλογία να απολαμβάνουν. 

Αποστολή εξετελέσθη επιτυχώς. Τα σκουπίδια που βρώμιζαν το ποτάμι μεταφέρθηκαν σε κεντρικό σημείο του χωριού, ώστε ν’ αναγκαστούν οι αρμόδιες υπηρεσίες να τα απομακρύνουν.